Η αποσυναρμολόγηση του κομματικού συστήματος και η εξελικτική ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού, αποτυπώνονται σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώσης, ως ίχνος κατακερματισμού της εκλογικής επιρροής των κυρίαρχων δυνάμεων, οι οποίες θα διεκδικήσουν εκ νέου την εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας στις κάλπες του μέλλοντος.
Στην πραγματικότητα, έχει ήδη προεξοφληθεί ότι θα περάσουμε ως αναγκαστικό προαπαιτούμενο από τη δοκιμασία των πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων, μέχρι να διαμορφωθούν βιώσιμες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, είτε αυτοδύναμες, είτε συνεργατικές.
Το ποιός θα ευθύνεται και θα κληθεί να λογοδοτήσει για τις διαδοχικές κάλπες του μέλλοντος, αποτελεί ξεχωριστή και αυτόνομη παράμετρο στη διαμόρφωση των πολιτικών συσχετισμών για το επόμενο χρονικό διάστημα.
Είναι το λεγόμενο blame game, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρόσθετο επιχείρημα και στρατηγικό πλεονέκτημα, αν ήταν συμβατό με τις κυρίαρχες τάσεις που διαμορφώνονται στην ελληνική κοινωνία στην τρέχουσα χρονική συγκυρία, με προδιάθεση παγίωσης για τη συνέχεια.
Δεν είναι, καθώς η σιωπηλή πλειοψηφία της κοινωνίας διανύει την απόσταση μέχρι τις επόμενες κάλπες, με όρους και ψυχολογία καταδικαστικής και τιμωρητικής ψήφου. Όχι αναζητώντας την καλύτερη, ή την λιγότερο βλαπτική επιλογή. Μια κοινωνία σε προδιάθεση άρνησης… δεν βλέπει μπροστά της. Είναι οργισμένη.
Η αδιαφορία της κοινωνίας για τη… σταθερότητα
Οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι η ψυχολογία οργής που τείνει να κυριαρχήσει στην ελληνική κοινωνία, μετατοπίζει την παράμετρο της σταθερότητας ως εκλογικού διακυβεύματος, και την… παρκάρει στο περιθώριο.
Η επώαση της μεγάλης απογοήτευσης που συντελέστηκε την περίοδο της καλοκαιρινής ανάπαυλας, έχει ενώσει νήματα γκρίζας αποτίμησης της πραγματικότητας στη σημερινή Ελλάδα, όπως τη βιώνει η πλειοψηφία της κοινωνίας αλλά και κάθε πολίτης χωριστά και εξατομικευμένα.
Όταν κάποιος αισθάνεται ότι δεν περνάει καλά, ή περνάει χειρότερα από ό, τι προσδοκούσε να περνάει, η σταθερότητα του είναι αδιάφορη. Γιατί συνεπάγεται σταθερότητα σε μια πραγματικότητα που δεν τον εκφράζει. Κάτι άλλωστε που επιβεβαιώνεται και από τα σχετικά δημοσκοπικά ευρήματα, τα οποία εμφανίζουν τη σταθερότητα ως εκλογικό διακύβευμα να έχει υποχωρήσει σε χαμηλά ποσοστά.
Τα διλήμματα που έχουν… ξεθωριάσει
Μπροστά σε μια τέτοια διαμορφωθείσα πραγματικότητα, η απόπειρα σύνθεσης εκλογικών διλημμάτων αποτελεί εξαιρετικά δύσκολη αποστολή. Και ενέχει σημαντικά πολιτικά ρίσκα.
Όταν η κοινωνία αρνείται να ακούσει, αρνείται και να σε ακούσει. Επομένως, αρνείται να ακούσει τα μηνύματα που επιδιώκεις να της περάσεις. Αν επιμείνεις, κινδυνεύεις να την εκνευρίσεις περισσότερο. Αν μάλιστα επιμείνεις με λάθος μηνύματα, το πιθανότερο είναι να την εξοργίσεις.
Σε μια τέτοια περίπτωση, τα ξεθωριασμένα διλήμματα μετατρέπουν την ψήφο σε… σφαίρα πολιτικής τιμωρίας στις κάλπες των εκλογών.
#np2025 #PDM2882
