Η μυθολογία που συνοδεύει τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και τη δυνατότητά τους να παρεμβαίνουν καθοριστικά στις διεθνείς εξελίξεις, και στις… εγχώριες πολιτικές εξελίξεις κάθε χώρας, δεν κινείται στη σφαίρα κάποιας απροσδιόριστης φαντασίας. Έχει επαρκή… αποδεικτικά στοιχεία, σε επίπεδο ιστορικής διαδρομής και… βιωματικής εμπειρίας.
Η έλευση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ στην Ελλάδα, λειτουργεί αναπόφευκτα ως μεγάλος επιταχυντής των εσωτερικών εξελίξεων, στη δημόσια σφαίρα ευρύτερα αλλά και πολύ πιο συγκεκριμένα στο πολιτικό σκηνικό. Η Ελλάδα διέρχεται περίοδο μετάβασης. Το κοινωνικό εκκρεμές έχει ήδη να μετακινείται, και οι σταθερές με τις οποίες πορεύτηκε η χώρα τα προηγούμενα χρόνια μετατοπίζονται. Στο εσωτερικό των κομμάτων καταγράφονται φυγόκεντρες τάσεις, καινούρια κομματικά αποτυπώματα ιχνηλατούνται ήδη σε επίπεδο παρασκηνιακών ζυμώσεων και διεργασιών, και η κοινωνία αναζητεί καινούριες αφετηρίες, με εξόφθαλμη και αυταπόδεικτη την κόπωση από τη μετά-μνημονιακή περίοδο, η οποία δεν έχει οδηγήσει στην επούλωση των μεγάλων πληγών που άνοιξε η περίοδος της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων. Τουλάχιστον όχι όπως την προσδοκούσαν οι περισσότεροι, εκείνη η αχαρτογράφητη αλλά κοινωνικά κοχλάζουσα σιωπηλή πλειοψηφία.
Η Κίμπερλι Γκίλφοϊλ φαντάζει ως το πρόσωπο στον καθρέφτη της πολιτικής αλλαγής στη χώρα μας. Η νέα πρέσβης της ισχυρότερης Δημοκρατίας του πλανήτη στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία ως συνεκτικό πολίτευμα ύπαρξης, προόδου και ευημερίας των κοινωνιών, έρχεται με ολιστική ατζέντα παρεμβάσεων. Από τη… συζητήσιμη χρηματοδότηση προσώπων, φορέων, Ιδρυμάτων και… τάσεων, όπως για παράδειγμα την προώθηση της κοινωνικά αποσυναρμολογούμενης woke agenda, μέχρι την ανάδειξη ατροφικών προσωπικοτήτων, στην πολιτική, την οικονομία, τα ΜΜΕ, τις Τέχνες και τα Γράμματα.
Η νέα πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα έρχεται στο μαιευτήριο της Δημοκρατίας για να δώσει ώθηση σε μια μάλλον… άγαρμπη και κυνική αναδιάταξη και αναδιαμόρφωση της διεθνούς τάξης πραγμάτων, όπως την υλοποιεί με ταχύτητα η δεύτερη διακυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ.
Η ίδια άλλωστε, έχει προσωπική και αδιαμεσολάβητη σχέση με το σημερινό, κυρίαρχο σύστημα εξουσίας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και τον ίδιο τον 47ο Πρόεδρος της μοναδικής υπερδύναμης που μας κληρονόμησε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Τα ερωτήματα που συνοδεύουν την εκκίνηση της θητείας της πολλά. Όπως άλλωστε μας έχει εξηγήσει τόσο εμφατικά με την «Ιθάκη» του ο Κωνσταντίνος Καβάφης, η διαδρομή έχει τη μεγαλύτερη αξία και σημασία. Το ταξίδι. Και στην περίπτωση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, το πραγματικό ενδιαφέρον εστιάζεται στο πώς θα είναι η Ελλάδα όταν εκείνη κλείσει τον κύκλο της στην πρεσβεία και επιστρέψει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, πιθανότατα για να εκκινήσει πολιτική καριέρα στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Ο Μπερνς, ο Μίλερ, ο Σπέκχαρντ, ο Πάιατ
Ανακαλώντας στην ιστορική μνήμη τα πρόσωπα που είχαν την πολιτική διεύθυνση της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα την περίοδο της Μεταπολίτευσης, δηλαδή της αδιασάλευτης Δημοκρατίας, τέσσερις περιπτώσεις πρέσβεων είναι εκείνες στις οποίες αναπόφευκτα θα σταθεί κάποιος, διερευνώντας το βάθος της παρέμβασης της Ουάσινγκτον στη διαμόρφωση της εσωτερικής πολιτικής πραγματικότητας στη χώρα μας.
Ο Νίκολας Μπέρνς, στην πρώτη τετραετία Σημίτη, από το 1997 μέχρι το 2001, δηλαδή εκείνος ο οποίος διαχειρίστηκε την εθνική ήττα των Ιμίων και τις «περίεργες» εκλογές του 2000.
Ο Τόμας Μίλερ, από το 2001 μέχρι το 2004, εκείνος ο οποίος διαχειρίστηκε τη δεύτερη τετραετία Σημίτη, που άφησε πίσω της σκάνδαλα και διαφθορά, με τα μεγάλα δημόσια έργα και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ, από το 2004 μέχρι το 2010, εκείνος ο οποίος διαχειρίστηκε το ροκάνισμα της διακυβέρνησης Καραμανλή, την υπονόμευση των ανοιγμάτων σε Ρωσία και Κίνα, τις υποκλοπές κατά του τότε πρωθυπουργού, τη μετάβαση της χώρας στη μνημονιακή εξάρτηση.
Και φυσικά, ίσως πάνω από όλους, ο Τζέφρι Πάιατ, με τα… παράσημα του «ειρηνικού πραξικοπήματος» στην Ουκρανία, από το 2016 μέχρι το 2020, εκείνος ο οποίος διαχειρίστηκε τα Μνημόνια Τσίπρα, τη Συμφωνία των Πρεσπών και την πρώτη διακυβέρνηση Μητσοτάκη.
Η πρεσβεία… δεν διαπραγματεύεται
Η πολιτική ατζέντα της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ θα στηριχτεί σε μια πολιτική γραφειοκρατία, η οποία… προσπερνά και υπερβαίνει τη θητεία του εκάστοτε επικεφαλής της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα.
Η ιστορική εμπειρία μας έχει διδάξει ότι η πρεσβεία… δεν διαπραγματεύεται. Υλοποιεί με γραμμική ισορροπία τις πολιτικές προτεραιότητες της εκάστοτε κυρίαρχης πολιτικής δύναμης στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στην Ουάσινγκτον.
Πολιτικό σύστημα, οικονομικοί παράγοντες και ΜΜΕ λοιπόν, θα πρέπει να είναι… ψυχολογικά προετοιμασμένοι για «δράματα», αναφορικά με τον… κυνισμό τον οποίο θα επιδείξουν η Κίμπερλι Γκίλφοϊλ και οι συνεργάτες της σε αυτή την πρώιμη παρουσία τους στην Αθήνα. Όπως το λένε οι ίδιοι οι Αμερικανοί… δεν θα πάρουν αιχμαλώτους.
#np2025 #PDM2882
